Czy można obniżyć podatek CIT bez ponoszenia realnych wydatków? Tak – dzięki instytucji hipotetycznych odsetek. Rozwiązanie to, zapisane w art. 15cb ustawy o CIT, pozwala spółkom zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu wartość naliczonych – choć nie wypłaconych – odsetek. Warunek? Środki muszą pochodzić z dopłaty lub zysku przekazanego na kapitał rezerwowy lub zapasowy, a spółka nie może ich zwrócić wspólnikom przez 3 lata.

Na czym polega mechanizm hipotetycznych odsetek?

Spółka może zaliczyć do kosztów kwotę stanowiącą iloczyn stopy referencyjnej NBP z końca poprzedniego roku podatkowego powiększonej o 1 punkt procentowy oraz wartości:

• wniesionej dopłaty,
• zysku przekazanego na kapitał rezerwowy lub zapasowy.

Korzyści i ograniczenia

Zaletą rozwiązania jest brak konieczności ponoszenia wydatków – środki mogą nadal „pracować” w spółce. Koszty odsetek rozliczane są przez trzy lata. Niestety, maksymalna kwota możliwa do ujęcia w kosztach w jednym roku to 250 000 zł, co przekłada się na maksymalną korzyść podatkową w wysokości 47 500 zł rocznie.

Warunki trwałości i ryzyka

Środki muszą pozostać w spółce przez co najmniej trzy lata, licząc od końca roku, w którym dokonano dopłaty lub zatrzymano zysk. Wcześniejszy zwrot powoduje konieczność korekty kosztów.

Istotnym zagrożeniem jest klauzula antyabuzywna. Spółka musi wykazać, że działanie ma ekonomiczne uzasadnienie. Brak inwestycyjnego celu nie przekreśla prawa do odliczenia, ale należy mieć dowody na racjonalność decyzji (np. potrzeba zwiększenia płynności czy stabilizacji finansowej).

Jak rozliczyć koszty hipotetycznych odsetek?

Odsetki można rozliczać także w ramach kontynuacji z lat ubiegłych. Nawet jeśli spółka nie ujęła kosztów w roku wniesienia dopłaty lub zatrzymania zysku, może to zrobić w kolejnych dwóch latach. Warto również pamiętać, że kalkulacja dla każdego roku opiera się na nowym wskaźniku NBP.